Integracja i Stymulacja Odruchów wg INPP - terapia niedojrzałości neuromotorycznej

Pojęcie to opisuje utrzymywanie się niedojrzałych schematów kontroli ruchowej, na bazie zbyt słabo lub zbyt mocno wyrażonych odruchów pierwotnych lub posturalnych. Może być ona być rezultatem klasycznych symptomów neurologicznych, lub też stanowić odzwierciedlenie zaburzeń funkcjonalnych lub rozwojowych w konkretnych obszarach mózgu (Goddard-Blythe, 2002, 2015, INPP The Institute for Neuro-Physiological Psychology).

Odruchy pierwotne to reakcje, które rozwijają się w okresie życia płodowego, są obecne w momencie urodzenia u noworodka urodzonego o czasie i powinny zostać wygaszone/zintegrowane/wyhamowane przez wyższe ośrodki w rozwijającym się mózgu podczas pierwszych 6-12 miesięcy po urodzeniu. Występowanie lub brak odruchów pierwotnych i posturalnych podczas kluczowych etapów rozwoju stanowi wskaźnik dojrzałości ośrodkowego układu nerwowego. Nie jest w pełni jasny mechanizm utrzymywania się śladowej bądź szczątkowej aktywności odruchowej w przypadku braku organicznej patologii mózgu. Wykazano jednakże, iż nieprawidłowe odruchy mogą być jedną z przyczyn specyficznych trudności w nauce oraz niedojrzałego zachowania (jako „miękkie objawy neurologiczne”). Więcej na INPP Polska.

Terapia (wymyślona przez doktora Petera Blythe’a i rozwijana przez Sally Goddard-Blythe) oparta jest o wzorce rozwojowe – naturalne ruchy, które wykonuje rozwijające się dziecko podczas pierwszego roku życia. Powtarzanie określonych ruchów w formie codziennych ćwiczeń daje mózgowi „drugą szansę”, aby nauczył się schematów ruchów wygaszających odruchy, które powinny były się pojawić na właściwym etapie rozwoju. Wg badaczy INPP kiedy skorygujemy wadliwe działanie odruchu minie wiele fizycznych, emocjonalnych i szkolnych problemów.